Historie Innowatorów

Zda(L)ni na Relacje

Rozmawiamy z Ewą Gordziej, liderką Zespołu, Prezeską Fundacji Instytutu Psychologii – Dziecko i Rodzina im. Anny Gordziej.

NASZE TRIO – JAK SIĘ POZNALIŚMY? JAK TO SIĘ ZACZĘŁO?

Moja znajomość z jednym z członków zespołu rozpoczęła się z chwilą przyjścia na świat, bo Marek to mój brat. Druga osoba to Rafał, mój współpracownik, osoba która rozpoczęła pracę w Fundacji będąc studentem IV roku psychologii. Obecnie Rafał kończy studia. Pandemia, która nam się wszystkim przydarzyła pokazała poważne braki w edukacji zdalnej, związane z budowaniem relacji. I było to widoczne w różnych kontekstach.

Ja jestem psychologiem, prowadzę Instytut Psychologii Edukacji Dziecka, niepubliczną poradnię psychologiczno – pedagogiczną dla dzieci. Rafał pomagał mi w Poradni i był na pierwszej linii kontaktu. Marek z kolei jest nauczycielem, podchodzi do swojej pracy misyjnie, dzieci go uwielbiają i nagle się okazało, że ma swoje zajęcia prowadzić zdalnie, co było bardzo trudne. I to zestawienie doświadczeń dało nam obraz pustyni jaka się pojawiła na skutek zdalnego nauczania. Pomijając skutek edukacyjny, nauczanie zdalne dało poczucie pustki i spowodowało wiele osobistych dramatów dzieci i rodziców w obszarze relacji. Zauważyliśmy, że problem przez nich zdiagnozowany istnieje w przestrzeni, ale z poziomu diagnozy a nie rozwiązań. To znaczy mówi się, że jest problem. Dużo jest materiałów mówiących o złej kondycji dzieci w czasie pandemii po nauczaniu zdalnym, po odcięciu od dotychczasowych aktywności. My natomiast chcieliśmy się skupić na rozwiązaniu.

PSYCHOLOGIA DZIECIĘCA

Jestem psychologiem z doświadczeniem już niemal dwudziestoletnim. Mając lat 19, miałam różne pomysły na życie. Pojawiła się myśl o psychologii. Zaczęłam pracę w Centrum Pomocy Rodzinie w Środzie Wielkopolskiej, szybko okazało się, że po pierwsze dobrze się w tej pracy czuję a po drugie, że trafiają do mnie dzieci i że te dzieci się ze mną dobrze czują, a ja się dobrze czuję z nimi. I na bazie doświadczeń, jeśli chodzi o psychologię kliniczną stało się dla mnie jasne, że ja chcę pracować z dziećmi i robię to do teraz. Dzieci często nie chcą rozmawiać o problemach, przychodzą do mnie dlatego, że tak zdecydował dorosły.

I w momencie gdy ja chcę dotrzeć z dzieckiem do współpracy relacji, w myśl zasady fińskiej 15 kroków Kids’ skills, traktuję to jako pewnego rodzaju trening. Omawiamy, również wspólnie z rodzicem jakich umiejętności potrzebuje dziecko aby poradzić sobie z daną sytuacją. Nie mówimy dziecku, że jesteś tutaj bo masz problem. Problem jest często punktem wyjścia, ale nie jest przedmiotem naszych analiz. Zamieniamy problem na umiejętność która jest potrzebna żeby sobie z tym problemem radzić.

RODZI SIĘ POMYSŁ NA INNOWACJĘ

Przyznaję, że to ja wpadłam na ten pomysł i podzieliłam się nim z chłopakami. W pewnym momencie zauważyłam, że muszę włożyć dużo wysiłku aby budować relacje zdalnie i pomyślałam o nauczycielu, który nie ma ku temu odpowiednich narzędzi. Obecnie jesteśmy już po testowaniu i muszę przyznać, że nasze propozycje okazują się ciekawe nie tylko

w kontekście edukacji zdalnej. Rodzice wracali z informacją, że brakuje im takich narzędzi również w codziennym funkcjonowaniu. A jeśli miałabym powiedzieć o trudnym momencie, to planowaliśmy testowanie w czerwcu, wtedy akurat wszyscy wrócili do szkół i to był taki moment, że proponowanie komuś testowania w formie zdalnej było trudne. Kolejna rzecz dotyczy kwestii technicznych. Testowaliśmy w szkole w której uczy mój brat, a znajduje się ona w miejscu gdzie zasięg łącza internetowego jest słaby. I faktycznie pojawiły się trudności w połączeniach. To pierwsza innowacja chłopaków. Ja faktycznie mam kilka projektów innowacyjnych za sobą. Pierwsze innowacje realizowałam już w roku 2010 roku. Już wówczas miałam pewne pomysły, koncepcje. Jeśli chodzi o skalę testowania (18 testujących plus dodatkowo grupa kontrolna), to jest to jedna z bardziej wymagających innowacji. Mam na myśli logistyczne kwestie. Takim wnioskiem, który teraz mi przychodzi na myśl, jest to, że młodzi ludzie często nie mają świadomości jak dużo jest środków mogących im pomóc, nikt im o tym nie mówi np. mam na myśli dodatek relokacyjny, dofinansowanie do zatrudnienia, możliwość zrobienia testów diagnozy predyspozycji w poradni.

Nauka zdalna była eksperymentem na żywym organizmie. Dziś wiemy, jak można podnieść jej jakość i przenieść relacje interpersonalne online na nowy, wyższy poziom.

Ewa Gordziej-Niewczyk

Wiodący ekspert w projekcie –psycholog z 17 letnim doświadczeniem. Wraz z zespołem, który stworzyłam ściśle specjalizuję się w pracy z dziećmi. Psycholog, psychoterapeuta systemowy (w trakcie certyfikacji), terapeuta integracji sensorycznej II stopnia Polskiego Stowarzyszenia Terapeutów Integracji Sensorycznej, międzynarodowy tytuł Praktyka Metod Kids’ skills i I am proud of You oraz status Ambasadora metod Kids’ skills i I am proud of You w Polsce przyznany przez Helsinki Brief Therapy Institute, doktorantka na Wydziale Psychologii SWPS, instruktor jogi dla dzieci, nauczyciel akademicki (na kierunkach pedagogicznych i psychologii).

W 2014 roku otrzymała nagrodę I stopnia Rektora Uniwersytetu SWPS dla najlepszych doktorantów, dwukrotnie nagrodzona stypendium Prezesa Rady Ministrów za wybitne osiągnięcia w nauce. Założycielka i dyrektor specjalistycznej placówki Instytutu Psychologii i Edukacji Dziecka zajmującej się psychoedukacją i profilaktyką zdrowia psychicznego dzieci posiadającej status niepublicznej poradni psychologiczno -pedagogicznej i ośrodka kształcenia ustawicznego dla kadry pedagogicznej -nauczycieli, pedagogów i psychologów.

Wiodący trener oraz edukator w projekcie Wielkopolska Onkologia Dziecięca realizowanego na zlecenie Fundacji Pomocy Dzieciom z Chorobami Nowotworowymi w Poznaniu we współpracy ze Szpitalem Klinicznym im. Karola Jonschera, którego celem jest przygotowanie kadry m.in.–nauczycieli, pedagogów, psychologów, pracowników socjalnych do pracy z dzieckiem chorym onkologicznie i jego rodziną.

Realizowała projekty edukacyjne między innymi dla Ministerstwa Edukacji Narodowej, Ośrodka Rozwoju Edukacji, Ośrodków Doskonalenia Nauczycieli.

Współautorka i realizatorka wielu projektów z obszaru innowacji społecznych. Ekspert ds. dostępności PARP.

Rafał Trybuś

Trener umiejętności społecznych. Praktyk metody Kids Skills.

Wolontariusz w projektach psychoedukacyjnych. Pracuje w Fundacji Instytutu Psychologii –Dziecko i Rodzina. Na zajmowanym stanowisku odpowiedzialny jest za koordynowanie pracy Fundacji, pomoc i wsparcie w realizacji projektów psychoedukacyjnych, wsparcie merytoryczne w zakresie udzielania pomocy psychologicznej oraz działań prewencyjnych. Odpowiedzialny za działania merytoryczne Fundacji.

Wspiera działania psychoedukacyjne i psychoprofilaktyczne w projekcie Wielkopolska Onkologia Dziecięca realizowanym na zlecenie Fundacji Pomocy Dzieciom z Chorobami Nowotworowymi w Poznaniu we współpracy ze Szpitalem Klinicznym im. Karola Jonschera, którego celem jest przygotowanie kadry m.in. nauczycieli, pedagogów, psychologów, pracowników socjalnych do pracy z dzieckiem chorym onkologicznie i jego rodziną. Współpracuje ze szkołami w ramach działań edukacyjnych Fundacji Instytutu Psychologii Dziecko i Rodzina. Wspiera pracę Edukatorów podczas szkoleń i spotkań edukacyjnych w temacie pracy z uczniem przewlekle chorym w projekcie Wielkopolska Onkologia Dziecięca. Wspiera zespół w przygotowaniu materiałów w obszarze nauczania zdalnego.

Marek Gordziej

Nauczyciel, oligofrenopedagog, animator.

Nauczyciel w SP Rychlik (tytuł Nauczyciela Roku). Jest wolontariuszem w Fundacji Instytutu Psychologii Dziecko i Rodzina. Aktualnie w trakcie uzyskiwania tytuł instruktora Terapii Uzależnień. Współpracuje ze szkołami w ramach działań edukacyjnych Fundacji Instytutu Psychologii Dziecko i Rodzina.

Wspiera pracę Edukatorów podczas szkoleń i spotkań edukacyjnych w temacie pracy z uczniem przewlekle chorym w projekcie Wielkopolska Onkologia Dziecięca.